Maciej "Ariel" Radliński

Wietrzyce

Opisane tu Wietrzyce są opracowane na podstawie powieści A. Lindgren pt. "Ronja - córka zbójnika". (oryg. nazwa: Wietrzydło)


Wietrzyce są istotami Chaosu. O ich (niewiele) większej niż zwierząt inteligencji świadczy choćby to, iż mimo że są to po prostu istoty o ciałach ptaków, to mają opanowany w miarę język ludzki i żyją w ścisłej hierarchii stada. Wietrzyce są stworzeniami wysokogórskimi, mieszkają głównie w północnej Norsce, ale wszędzie wysokie tereny każdych gór służą im jako bezpieczne ale tymczasowe legowisko, a jeżeli w wyższych partiach gór ukryte są złoża złota, srebra, lub czegoś podobnie cennego, wówczas opanowywują teren, atakując kogo się da. Wietrzyce jednak można napotkać wszędzie. Są wówczas bardzo niebezpieczne - szczególnie dla nieuzbrojonych osób.

Wietrzyca ma budowę (no i wygląd) ogromnego i drapieżnego ptaka - ornitolodzy uważają że orła. Są całe czarne, jedynie starsze Wietrzyce w hierarchii mają gdzieniegdzie na ciele białe pióra. Wysokość (szpony - głowa) wynosi prawie 1,5 metra a rozpiętość skrzydeł - około 3 metry. To, co je bez wątpienia wyróżnia to twarz fimira (jedyna część ciała pokryta skórą) - o niezbyt wysokiem, ale szpiczaście unoszącym się w górę głowy czołem, zdecydowanie skośnymi oczami i ostro schodzącym w dół nosem i bezwargowymi ustami, przechodzącymi szpiczasto w dziób (wszystko dla opływowości podczas lotu). Twarze te są pozbawione jakichkolwiek krąglości (same kanty). Wietrzyce mają poza tym nieproporcjonalnie długie i bardzo silne szpony (cztery palce, ok. 60cm każdy +30cm pazura) i jest to ich jedyna ale groźna broń.

Wietrzyce, choć często spotykane w pojedynkę lub grupce są stworzeniami stadnymi. Stad jest niewiele, ale bardzo liczne (około 300 sztuk) i swoim zasięgiem potrafią objąć bardzo dużą część kontynentu. Rzadko kiedy (w razie potrzeby) stada łączą się w niepokonaną, powietrzną armadę. Stadem rządzi Wielka Wietrzyca, którą poznaje się po największej ilości białych piór. Nie bardzo jest wiadome, jak utrzymuje się kontrolę nad stadem - przypuszczalnie inne białopióre Wietrzyce pełnią władzę nad mniejszą częścią stada.

Wietrzyce przede wszystkim szukają w niższych partiach gór i na nizinach przede wszystkim pożywienia - oczywiście uwielbiają tylko potrawy mięsne, są również padlinożercami. W celu najedzenia się potrafią zaatakować podróżnych, samotne domostwa, lub inne źródła pożywienia. Oczywiście pokarmem Wietrzyc może stać się sam człowiek (lub inna istota żyjąca). Po prostu porywa się potencjalne jedzenie i unosi w bezpieczne miejsce, gdzie (wcześniej zabite) jest zjadane. Jeżeli akurat BG zdarzy się być porwanym przez Wietrzyce, wówczas oczywiście może z nimi walczyć (jak umie). Jeniec (jeśli przeżył podróż w szponach) traci 2S za każdy dzień drogi.

Ulubioną i stałą rozrywką Wietrzyc jest sianie grozy i tę zabawę realizują w różny sposób - naloty na wsie, napady na podróżnych, również (jeżeli szczególnie duże stado) naloty na większe miasta na Północy, demolowanie semaforów, łodzi przybrzeżnych rybaków, itp. Wietrzyce mają charakter chaotyczny i nigdy nie powstrzymają się od tego by zranić lub zabić dla przyjemności (a jeżeli już to jedynie wtedy jeżeli nie wzbudzają większego strachu w ofiarach), a najchętniej i najczęściej po prostu latają w powietrzu i stamtąd naśmiewają się ze wszystkiego co żyje. Są niesamowicie cierpliwe. Potrafią całymi godzinami (do 3-4 godzin) latać wokół jakiegoś schronienia, gdzie schowała się ofiara - tylko dla satysfakcji z jej strachu. Ale przerywają po dostrzeżeniu następnej, łatwiej dostępnej ofiary (ewentualnie napastują teraz obie). Wietrzyce prawie nigdy nie pojawiają się w pogodny dzień. Ich ulubioną pogodą jest ta, która pasuje do grozy, którą niosą ze sobą. A więc wicher, porządne zachmurzenie...

Sianie grozy nie musi u Wietrzyc polegać na odbieraniu życia, lecz na grożeniu taką śmiercią. Stąd ważny jest element straszenia (przez wydzieranie się i śmiech). Dlatego też nigdy nie należy panikować po zauważeniu Wietrzyc - zachęci to je do dalszych rajdów. Wietrzyce zaatakują, gdy przeciwnik rozpocznie walkę (zrani jedną Wietrzycę). Wówczas zabiją go szponami. Samo odganianie się bez strat dla obu stron tylko da satysfakcję Wietrzycom, lecz ofiara winna znaleźć sobie schronienie - Wietrzyce mogą mieć przecież plany porwania i zabicia jej. Jeżeli jakaś wyjątkowo zimnokrwistna ofiara nie okaże zainteresowania szalejącym Wichrzycom, poirytowane wpadną we wściekłość ("Ho, ho ! Nie ucieka ? Cóż za głupota - zaraz popłynie krew, hu ho! Dalej siostry !!!") i zaczną atakować - prowokując pożądane zachowanie ofiary. Wściekłe lub głodne mogą chcieć zabić niezależnie od dalszych poczynań ofiary.

Wietrzyce mają jedną podstawową wadę: są głupie. Całe ich życie sprowadza się do siania grozy, niepotrzebnych szkód a jakakolwiek organizacja w stadzie dotyczy tylko i wyłącznie hierarchii. Stąd pojedyńcze Wietrzyce są zasadniczo łatwe do pokonania. Atakują tylko i wyłącznie z powietrza, więc nie mają większych szans w np. gęstej puszczy, a w swej głupocie podejmuje fanatyczny atak nawet w najbardziej bezsensownych miejscach. Na przykład atakowanie ludzi kąpiących się pod wodospadem, gdzie pierwszy atak kończy się śmiercią pod zwałem wody. Wietrzyce jednak czują respekt przed magią i choć nie posiadają zmysłu wyczucia magii, to jednak każdy (szczególnie efektowny) czar skutecznie je odstrasza lub dezorientuje, miesza szyki, ponieważ nie mają przygotowanych taktyk "na różne okazje". Byłyby zapewne świetnym wsparciem dla sił chaosu, gdyby nie to, że są raczej samolubne i zdecydowanie daleko im do podporządkowania się nawet najpotężniejszym siłom. A już na pewno do jakiegoś bliższego kontaktu z np. ludźmi.

Wietrzyce, jak wspomniano wyżej znają języki ludzi. Posługują się prostymi zdaniami, najczęściej "małpując" kogoś, z kogo właśnie się nabijają latając dookoła jego okien (np. burmistrza miasta, który właśnie - podobnie jak jego poddani - chce spać). Często dodają sobie animuszu a ofiarom strachu poprzez zdania typu: "Hu hu hu, jaki ładny człowieczek ! Zaraz tryśnie krew !" Wietrzyce zawsze mówią piskliwym, przenikliwym (ptasim) głosem, słyszalnym z daleka, szczególnie jeżeli nadlatuje stado, czy choćby jego część. Bardzo często zamiast w danym dniu przelecieć 400 mil (zasieg ich może być większy), przelatują tylko 300, bo są zmęczone ciągłym wydzieraniem się.

Charakterystyka:
Sz WW US S Wt Żyw I A Zr CP Int Op SW Ogd
8 40 - 6 4 9 60 1 48 15 15 48 15 -

CP Wielkiej Wietrzycy wzrasta o 15 za każdy stopień w hierarchii.

Wietrzyce nie prowadzą konkretnego (nocnego / dziennego) trybu życia. Można się na nie natknąć zawsze. Wzbudzają w strach żywych poniżej 3 m. wzrostu w proporcji 1 Wietrzyca - 2 ofiary. Na ich korzyść przemawia jeszcze jeden atut - ich pojawienie się jest wedle powszechnych opinii zwiastunem wielu kolejnych nieszczęść (być może najść innych sił Chaosu, albo epidemii choroby, czy plagi). Wietrzyce tym samym wyrobiły sobie bardzo niesławną reputację zwiastunów grozy. Biorąc pod uwagę ich okrucieństwo przy każdym nalocie na domostwo słusznie uważa się je za plagę nie do wytępienia. Wietrzyce są istotami pikującymi, i widzą w ciemnościach na odległość 60 metrów (stojąc na ziemi / gałęzi, itp) lub panoramicznie na odległość 80 - 100 metrów z powietrza. Wietrzyca jest w stanie udźwignąć w szponach (ale tylko w szponach) 400 punktów obciążenia lub dźwignąć 800 punktów jednorazowo.

Wszystkie Wietrzyce bez wyjątku są obojniakami (pozbawione jakichkolwiek narzędzi rozrodczych), choć o świadomości samicy (tytułują się wzajemnie siostrami). Co 3 miesiące każde Wietrzyca znosi około 6 jaj, z czego większość zostaje przez nie zjedzona (są bądź co bądź głupie i żarłoczne). Okres leżakowania, a potem okres przystosowania Wietrzycy do życia trwa łącznie 16 miesięcy. Od tej pory jest uznane za dorosłe. Jeżeli młoda Wietrzyca będzie miało białe pióra i zostanie w jakiś sposób zginie przed 16 miesiacem życia - sprawca tej śmierci (nawet Wietrzyca) zginie od innych.

 
 

Jak oceniasz ten artykuł?
[5/5] - Doskonały!
[4/5] - Niezły
[3/5] - Taki sobie
[2/5] - Słaby
[1/5] - Beznadziejny!
Twój komentarz:
Imię/Nick:      Mail:      Strona:
Powiadamianie o odpowiedzi.    (zabezp. przeciw robotom)
  zobacz wyniki
Poleć artykuł znajomemu
Do:
Wiadomość i podpis:
 

(C) Sasha, Gliwice 2001-2009. Wszystkie dokumenty w Grocie Cienia objęte są prawem autorskim. Publikowanie ich na innych stronach netu tylko za wyraźną zgodą autorów.