Maciej "Ariel" Radliński

Tamalka

bogini sztuki i artystów

Opis:

Tamalka jest siostrą Abakira - boga podróży i Viddala - boga rolnictwa i pasterstwa, córką Raola - boga pieniądza i Noiry - bogini rzemiosła. Jest patronką artystów wszelkiego rodzaju. Patronuje poetom, śpiewakom, aktorom, malarzom, rzeźbiarzom, cyrkowcom itp. Przedstawiona jest jako młoda, urodziwa kobieta z atrybutem właściwym dla jej wyznawców (paletą, narzędziami rzeźbiarskimi, maską teatralną, najczęściej z mandoliną).

Charakter:

neutralny (dobry dla swoich wyznawców)

Symbol:

Tamalka ukrywa się najczęsciej pod symbolem mandoliny lub innego instrumentu strunowego, przedstawionego raczej w postaci układu sześciu linii pomiędzy innymi grubszymi (podobnie jak elfia bogini Liadriel). Pewien górujący przez cały rok gwiazdozbiór nazywany jest przez staroświatowych astronomów jako Lutnia Tamalki z najjaśniejszą gwiazdą Aluncaugun (na cześć bogini Alunki) w jej centrum. Niemuzycy, którzy chętnie nawiązują do elfich tradycji (jeśli je znają) upatrują też symbolu bogini w baaaałdzo... dobrym (hik!) winie... Kapłani noszą szaty skromne, ale bardzo bogato haftowane - tylko najlepsi hafciarze umieją stworzyć szatę kapłańską. Co ciekawsze nie istnieje dyscyplina kolorów.

Zasięg kultu:

Tamalkę czczą wszyscy artyści, którzy poświęcili sztuce swoje życie. Jeśli na przykład nie są to tandetni trubadurzy, którzy potem "obrabiają" śpiących klientów z sakiewek i dziękują za to Ranaldowi, lub mieszkający na wsi czerpiący natchnienie z królestwa Taala - wówczas mogą spokojnie być wyznawcami Tamalki. Takich osób nie jest zbyt wiele i mieszkają głównie w miastach, ale są to najczęściej najwięksi artyści Starego Świata.

Świątynie:

Tamalka nie ma zbyt wielu świątyń, za to są one najpiękniejsze, jeśli mierzyć ich ozdobienie (nic dziwnego). Mają znaczenie bardziej folklorystyczne niż sakralne i są raczej popularniejsze w mniejszych aglomeracjach (tak około do 5000 mieszkańców). Największą z nich jest ta, położona w Averheim. W światyniach Tamalki nierzadko znajdują się ołtarze Alunki. Ponieważ kult Alunki jest ceniony z rytuałów małżeńskich, stąd świątynie Tamalki są do tego chętnie wykorzystywane - ku niechęci hierarchów kultu Vereny, któremu powierzone jest to samo z urzędu możnowładców danego miejsca.

Przyjaciele i wrogowie:

Kult Tamalki jest przyjazny z religiami jej braci, Abakira i Viddala oraz rodzicami: Raolem i Noirą, a także Alunki, której jest rodzicielką oraz Liadriel - sztuka jednoczy rasy, mimo iż jest inaczej przez nie rozumiana. Sympatią wyznawców Tamalki darzeni są także wyznawcy Filugka. Wrogami Tamalki są Ci oszuści, którzy pod płaszczykiem bycia artystą są zwykłymi szarlatanami działającymi na szkodę innych.

Dni świąt:

Największym świętem jest pierwszy dzień wiosny, kiedy wszystka przyroda budzi się do życia, kwitną drzewa itp. Najwięcej poematów, obrazów czy pieśni mówi o wiośnie. Czci się także przesilenie letnie.

Wymagania kultu:

Kandydat musi uwielbić sztukę propagowaną przez Tamalkę (nie musi umieć) i musi mieć charakter conajmniej neutralny. Tamalka jest otwarta na wszystkie rasy, choć prawda jest taka że krasnoludy nie są chętnie widziane - nie rozumieją sztuki we właściwy sposób.

Przykazania:

Przykazania kleru ograniczają się wyłącznie do propagowania, rozwoju i ochrony sztuki.

Używane czary:

Nowicjusze i kapłani mogą używać wszystkich czarów magii prostej, wojennej i iluzjonistycznej. Tamalka (chyba jako jedyna) nie jest zbyt chętna magii na tyle, by jej kapłani mogli mieć swobodę w dobieraniu sobie czarów. Jednakże za kapłaństwo Tamalki uważa się profesję barda (nowa zaawansowana umiejętność) i oczywiście czary z nią związane.

Umiejętności:

Tamalka obdarza takimi umiejętnościami jak: akrobatyka, aktorstwo, błaznowanie, muzykalność, naśladownictwo, połykanie ognia, szyderstwo, śpiew, taniec, wyzwalanie się z więzów.

Próby:

Sztuka jest otwarta dla wszystkich ceniących ją jako piękno. Nowicjuszami mogą być tylko osoby o charakterze lepszym od złego a kapłanami - od neutralnego. Formalne próby to stworzenie jakiegoś dzieła w np uświetnieniu okoliczności, albo występ przed publicznością - i zebrać jak największe uznanie. Najczęściej trzeba być artystą (mieć skompletowaną profesję artysty). O automatycznym przejściu próby decyduje charakter i całokształt twórczości.

Błogosławieństwa:

Tamalka sprzyja uprawianemu zawodowi artysty. Może on mieć np. modyfikator do testów zatrudninienia lub otrzymać na czas występu jakąś umiejętność lub dodatni modyfikator do już posiadanej. Tamalka może zapewnić występ bezpiecznym (ważne dla np cyrkowców) i udanym. Dany osobnik może zostać bardem bez koniecznej liczby punktów doświadczenia. Awansowanie w profesji jest wówczas uzależnione od zasług barda i woli bogini.
 
 

Jak oceniasz ten artykuł?
[5/5] - Doskonały!
[4/5] - Niezły
[3/5] - Taki sobie
[2/5] - Słaby
[1/5] - Beznadziejny!
Twój komentarz:
Imię/Nick:      Mail:      Strona:
Powiadamianie o odpowiedzi.    (zabezp. przeciw robotom)
  zobacz wyniki
Poleć artykuł znajomemu
Do:
Wiadomość i podpis:
 

(C) Sasha, Gliwice 2001-2009. Wszystkie dokumenty w Grocie Cienia objęte są prawem autorskim. Publikowanie ich na innych stronach netu tylko za wyraźną zgodą autorów.